PUNK!

Robert otworzył drzwi i zobaczył swoją szwagierkę w łóżku z Marcinem. Kochankowie zrobili poker face.

-Aaa... nie przeszkadzajcie sobie...

Podszedł do telefonu i wykręcił numer do Pałacu. Albo to nikt nie odbierał albo w tle było słychać krzyki: „Disco!” oraz „Whiskacz kurwa!”.

Kochankowie zdziwieni zachowaniem Kowalowa, ubrali się i nie wiedzieli jak dalej się zachowywać.

-Nie wiecie, gdzie może być Roberta? - zapytał ich.

Kiwnęli przecząco.

Pomyślał o swoim przyjacielu i wykręcił numer do niego.

-Halo? - zapytał głos w słuchawce.

-Szymon!

-Robert! Stary!

-Szu...szukam Roberty!

-Jest u mnie! Niepokoiła się o Ciebie.

-Moja maleńka... wy pójdziecie do mnie, czy ja do was?

-Roberta nie może chodzić, miała mały wypadek.

-Boże! Co ja zrobiłem?! To moja wina... o Boże... nie...

-Stary, wyluzuj! Żyje i ma się dobrze, tylko ma poobijane nogi. Zresztą, dowiesz się jak przyjdziesz.

-Lecę!

Odłożył słuchawkę i w mignięciu oka zniknął z mieszkania. Marcin i Paulina patrząc na siebie wzruszyli ramionami.

Gdy Robert wybiegł z bloku, to uderzył o kogoś.

-Robercik! - krzyknął Andrzej. - Szukałem cię.

-Tak?

-Szymon nie mógł cię znaleźć, to ja się zgłosiłem.

-A... ja idę do niego, bo zadzwoniłem.

-A no to ja wracam do Pałacu – balanga jest, wiesz o tym?

-Była parada...

-I wszyscy są teraz w naszym domu...

-Ło matko! Do zobaczenia, może się tam spotkamy!

I pobiegł do domu Galupienko.

-PUNK!!! - krzyknął Perła pokazując jego kolekcję gitar.

Czarna zaśmiała się.

-Ty chyba kochasz to słowo hihi!

-Pewnie! Git majonez! - zrobił szeroki uśmiech.

Wziął jeden ze swoich instrumentów i grał na nich szybko, lecz profesjonalnie.

-Zagram Ci super piosenkę!

A leciała ona tak:

-Kiedy patrzę na Ciebie

Dziwię się samemu Sobie

Co Ty w Sobie masz

Ile Ty mi teraz dasz

Piękna moja dziewczyno

Masz ze sobą dziś wino

A ja krzyczę niedobry

Zupełnie nie mądry:

COLĘ Z WÓDKĄ MI DAJ!

COLĘ Z WÓDKĄ MI DAJ!

COLĘ Z WÓDKĄ MI DAJ!

COLĘ Z WÓDKĄ MI DAJ!

Wylewam całą buteleczkę

Rozpinać Ci bluzeczkę

Nie rozumiesz mnie

Ale kochasz mnie

Czuje do Ciebie to samo

Moja ty damo

Wstaję i mówię do Ciebie

Patrząc dumnie na Siebie:

COLĘ Z WÓDKĄ MI DAJ!

COLĘ Z WÓDKĄ MI DAJ!

COLĘ Z WÓDKĄ MI DAJ!

COLĘ Z WÓDKĄ MI DAJ!

Yeah, Yeah, Yeah!

Yeah, Yeah, Yeah!

Yeah, Yeah, Yeah!

Yeah, Yeah, Yeah!

Tańczymy poloneza

Co za poza!

Chyba oszaleję

To się upiję

Zjedz Szyszki

Będziesz Wielki!

A w ciepłym łóżeczku

Z Tobą misiaczku

A więc...

COLĘ Z WÓDKĄ MI DAJ!

COLĘ Z WÓDKĄ MI DAJ!

COLĘ Z WÓDKĄ MI DAJ!

COLĘ Z WÓDKĄ MI DAJ!

Yeah, Yeah, Yeah!

Yeah, Yeah, Yeah!

Yeah, Yeah, Yeah!

Yeah, Yeah, Yeah!

COLĘ Z WÓDKĄ MI DAJ!

COLĘ Z WÓDKĄ MI DAJ!

COLĘ Z WÓDKĄ MI DAJ!

COLĘ Z WÓDKĄ MI DAJ!

Yeah, Yeah, Yeah!

Yeah, Yeah, Yeah!

Yeah, Yeah, Yeah!

Yeah, Yeah, Yeah!

Swietłana nie wiedziała w ogóle co powiedzieć. Usłyszała punk rockową piosenkę z tekstem, który po prostu każdego powali.

-A tytuł rozumiem „Colę z wódką mi daj”?

-Pewnie! A podobało Ci się?

-Hmm... nie mój gatunek muzyki, ale... fajne! - chciało jej się śmiać z tego, ale wolała zamienić to w szeroki uśmiech.

-HA! Wiedziałem, że Ci się spodoba! PUNK!

BUM!

BUM!

BUM!

-A co to? - wyjrzał Perła przez okno. - Oooo! Fajerwerki! PUNK!

Podeszła do niego i zobaczyli, że z Pałacu ktoś wystrzela sztuczne ognie, które nadają niebu piękny wygląd.

-Super widok, co nie? - zapytał i spojrzał na nią.

-Taak...- odwzajemniła jego spojrzenie.

Wtedy on ujął jej podbródek i złożył na wargach pocałunek. Objęła jego szyję, a on drugą ręką objął jej talię.

-Teraz chodź ze mną... - szepnął i zaprowadził na łóżko. Usiedli. - Nauczę cię całować.

Kiwnęła głową.

-A więc... najpierw mnie obejmij jak przed chwilą... dobrze... teraz ja... o... Okej! Najpierw zwykły całus... - dał jej buziaka. - Dobrze, PUNK! A teraz będziemy ruszać tylko wargami!Mmm... ach... jakie Ty masz słodkie usta! Szybko się uczysz!

-Dzięki... - powiedziała zawstydzona.

-A teraz... czas na całowanie z języczkiem. Najpierw zaczynamy powoli, nie wolno się śpieszyć – to grzech! Dopiero potem się jest coraz szybciej... Gotowa? Okej...

Swietłana szybko pojęła, o co chodzi w tej sztuce. Nie było to trudne jak mogło się wydawać.

Początkowo wolno się całowali, a potem poszli na całość wręcz – namiętność wkradła się w ich usta i ona całowała się jak profesjonalistka. Trwał to... ok. 12 minut.

-Ach... - położył się. - To było najlepsze buziaki... w moim życiu.

Położyła się obok.

-Nie sądziłam, że to takie przyjemne...

-Nigdy żadna dziewczyna tak mnie nie całowała...

-Może dlatego, że to Ty mnie uczyłeś?

Obrócił się na bok, by móc znów na nią patrzeć. Obdarowywał ją krótkimi i czułymi całusami. Teraz, położył się na niej i ponownie przeszli na francuskie pocałunki.

Dryn!

Dryn!

Uderzenie w bębny kilka razy.

I ponownie.

Z niechęcią podniósł się i podszedł do oczka w drzwiach. Tak, to był Lolek Popow.

-Lolek! Ja jestem z dziewczyną!

-Potrzebujemy cię! Ktoś musi zagrać dla nas w Pałacu!

-I ja też?

-Koniecznie! Proszę!

-Zgódź się. - stanęła obok niego i się przytuliła.

-Okej! Idę!

Wyszli z mieszkania i razem z bębniarzem udali się na huczną imprezę.

Borys Gruszenko pił piwo ze swoim przyjaciel Tomaszem Riddle. Dawno tu nie gościł, sam sobie jest winien, stwierdził.

-Wiesz, jej tu chyba nie ma. - powiedział Tomek.

-Albo mnie unika...

-I tak byśmy ją zobaczyli. Myślę, że jest gdzieś indziej. Nie widzę też jej siostry.

-Ukrywają się, na bank.

-A pytałeś kogoś o nią?

-Wszyscy są tu zalani. A Andrzej gdzieś zniknął.

-CZEŚĆ KOTETSZZZZZZZZKI! - krzyknął do nich Marian.

-Podejdź tu... - wskazał Gruszenko. - Bądź tak miły i powiedz mi, gdzie jest Katja Tarnow?

-Hmm... DISCO?

-Disco, disco... muszę wiedzieć, gdzie ona jest.

-Ale po co?

-Po to.

-Ale po co?

-Moja sprawa.

-Ale czemu?

-Bo nie ma dżemu.

-Dlaczego nie ma dżemu?

I tak z nim bawił się Marianek, który co jakiś czas wydawał z siebie dziwny dźwięk.

-PUNK!!! - ktoś krzyknął, a Paździochowicz poczuł motylki w brzuszku. Gdy zobaczył Perłę, jego oczy zamieniły się w serduszka.